W czasie trwania pandemii nie możemy przystąpić do Komunii sakramentalnej, ale zawsze i w każdej chwili możemy się wzmocnić Komunią duchową. Św. Tomasz mówi: „Komunia duchowa jest to gorące pragnienie przyjęcia Pana Jezusa”. Pan Jezus objawił się siostrze Pauli Maresca, założycielce klasztoru Sióstr św. Katarzyny Sieneńskiej w Neapolu, i pokazał jej dwa kielichy: jeden złoty, a drugi srebrny. I powiedział: „W złotym kielichu składam twoje Komunie sakramentalne, a w srebrnym duchowne”. Z kolei bł. Joannie od Krzyża oznajmił Jezus, że przy każdej Komunii duchownej daje jej prawie tak wielkie łaski, jak przy Komunii sakramentalnej. Do przyjmowania Pana Jezusa duchowo nie potrzeba ani się spowiadać, ani zachowywać postu eucharystycznego.
Jak przyjmuje się Komunię duchową?
Pierwszym krokiem jest wzbudzenie pragnienia przyjęcia Komunii duchowej. Drugi krok to samo przyjęcie Komunii duchowej. Można temu wydarzeniu nadać formę osobistej liturgii bądź prostej krótkiej modlitwy.
Forma pierwsza: osobista liturgia
Należy wzbudzić w sobie akt żalu, zakończony spowiedzią powszechną:
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i świętych i was bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego. Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
albo:
Zmiłuj się nad nami Panie. Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje. I daj nam swoje zbawienie. Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
Następnie przeczytajmy dowolny fragment Ewangelii (np. przypadający na dany dzień), pomódlmy się Modlitwą Pańską („Ojcze nasz”), odmówmy „Baranku Boży” i zaprośmy Jezusa do swojego serca.
Forma druga: krótka modlitwa
Na przykład:
Wierzę, Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny w Eucharystii. Kocham Cię! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem. Przyjdź do mojego serca, oddaję Ci się cały! Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie!
albo
O mój Jezu, wierzę, że jesteś prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie. Kocham Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadać w mej duszy.
Warto zadbać, aby zarówno w pierwszej jak i w drugiej formie dokonywało się to w skupieniu i w spokoju. By okazać szacunek temu, co wówczas następuje. Nie będzie przesadą, jeśli osoba przyjmująca Komunię Świętą duchową uklęknie (jeśli stan zdrowia na to pozwala), by także ciałem podkreślić wagę tego wydarzenia.
Zjednoczenie z Bogiem to cel życia każdego chrześcijanina, to przedsmak nieba.
Dlatego każda Komunia Święta jest tak cenna.